Matagal na akong di naka lapat ng mga salita dito ah.
Busy sa trabaho eh, Ilang araw nang walang Internet sa Opisina.
Isang araw may nagpadala saakin ng isang Blog Adress,
Di ko pinansin kasi sumilip lang ako sa Internet nun.
Nagyon ko lang binuksan, Blog pala ng Bestfriend ko.
Hindi ko alam kung anong nangyayari habang binabasa ung mga Gawa nya.
Parang ulan na bumuhos ang luha ko.
Matagal tagal na rin akong hindi umiiyak, matagal nang hindi nalilinis ung mata ko.
Hindi ko nga nagawa yun nugn nabigo ako sa pag-ibig eh. Sabi ko dati malakas ako, matatag, hindi para saakin ag pagiyak,
Hindi ko lang maipaliwanag ang nangyari nung panahong iyon.
Miss ko na sya.
Unang gabi pa lang ng kanyang pagkawala, alam ko na, may kulang sa bahay.
Tumahimik ng konti, pero lumamig ang paligid.
Nabawasan ang aking mga ngiti.
Inaalala ung mga panahon na magkasama kami. May mga bagay na kami lang ang nagkakaintindihan.
Masayang masaya kami nagkukulitan, kwentuhan ng hanggang madaling araw.
Tapos pilit kong gigisingin para pumasok sa Trabaho.
Naalala ko pa nagdala sya ng isang tabo ng tubig sa higaan, Binabasa nya ako para magising.
Ngayon, nasaan sya?
May konting hindi pagkakaunawaan, siya ay lumayo, hindi ko sya makausap, nahihiya ako.
Nahihiya ako kasi hindi ko malunasan ang aming problema
Nattakot ako na baka magiba na ang kanyang nararamdaman para saakin.
Pero may kung ano na nagsasabi na "Hindi nya ako lilimutin o pababayaan".
Alam ko konting panahon lang ang kailangan ko.
Para mapaghandaan ang kanyang pagbabalik, Kausapin at makipagtawanan ulit sa mga aming mga kwento
Aking Matalik na kaibigan, Maghihintay ako sa Pagbabalik mo :D
