Nakilala ko sya ng hindi inaasahan, bigla na lang syang dumating sa buhay ko, hindi ko inakala, pinangarap, o kung anu man. Hinayaan ko lang, bakit hindi ko sya subukan, baka sya na ang sagot sa sakit ng pagiisa ko.
Bente anyos na ako ngayon, doblehin mo ang edad ko yun ang kanyang gulang.Malayo, masyadong malayo, nagmumukha na akong anak niya pag magkasama kami. Hindi ko nakikitang hadlang iyon para sa aming pagsasama. Wala akong pakialam sa sasabihin ng iba, ganon naman ako eh, nakatira sa sarili kong mundo, kung sino man ang nagtangkang sumilip dito, hindi ko na kailangan na sabihin, pero kailangan mong tanggapin at yakapin ang kung ano man ang makikita mo.
Maayos naman ang aming naging pagsasama. Sa mga nagdaang taon, mas lalo ko syang nakikilala, lalo ko syang minahal. Hindi sya ung tipo ng tao na nakikita mo sa iyong panaghinip, walang espesyal sa kanya para sa ibang tao. Palibhasa matanda na, madami na syang nirereklamo sa buhay, mula sa ekonomiya ng bansa, polusyon sa kalsada, paggising sa umaga dahil sa ingay ng kapitbahay, hindi masarap na pagkain, biglang pagtigil ng mga sasakyan sa gitna ng daan, at marami pang iba. Nasasanay na rin ako sa kanya, ako nalang ang umiintindi, minsan kaya ko nang hulaan na iinit na naman ang kanyang ulo, napapa-iling nalang ako habang nakangiti. Alam ko narin ang paraan para mapahinahon sya, isang hagod lang sa kanyang malapad na likuran, alam na nya na inaamo ko sya. Buti naman at sumusunod parin sya saakin, kabaligtaran ko sya pagdating sa mga ganyang bagay, ayoko ng argumento, mahilig sya sa away, na kabaligtaran naman namin sa mga kaibigan. Mahilig ako makipag palitan ng idea sa aking mga maalapit na kakilala, hanggat alam ko na tama ako, hindi ako papatalo. Bubulungan nya nalang ako, "wala ka nang maisasagot dyan, tingin ko mas tama sya". Ngingitian ko nalang sya at titigil, sabay ng panunukso ng aking mga kausap, na sa wakas natigil narin ang aking pakikipag argumento.
Hindi ko alam kung anong tawag sa samahan namin, mag-asawa, magkapatid, matalik na magkaibigan, o simpleng partnership lang. Ayoko narin magsayang pa ng oras para isipin iyon, basta ang alam ko matagal na kaming magkasama.
No comments:
Post a Comment