Four-Tu-Wenti!

420 na!!

420 refers to a date which is april 20 the day all the pot smokers will unite.

Sabi, on April 20 at 4:20 (pm siguro) all pot smokers sa buong mundo will simultaneously smoke weed...

Tinatarantado nyo ba ako?

hindi ba ndi lahat ng araw at oras sa ibat-ibang bansa sa planetang ito ay magkakapareho.

Ito ang totoo, hindi pa ako nakatikim ng weed (ok nabiktima lang ako ng isang malapit sa akin kaya may na intake ako pero aksidente yun at mababaw lang na quantity)

Hindi ko alam kung swerte ba ako o malas kasi ndi pa ako nakatikim ng ganito...

Swerte kasi ndi ako maadik na makakadagdag sa gastusin.

Malas kasi ndi pa ako nakakapunta sa pinapangako nyang blissful state.

Wala akong stand sa issue kung kailangan bang gawing legal ang pag-gamit nito.

pero ito lang ang tanong ko... bakit sa mga ibang bansa eh legal ito? anong katayuan ng mga bansang ito kumpara sa atin dito sa pilipinas?

Dapat nga ba?

Soul or Lie (from R&J's Blog)

What do i see?
When i look at you,
Is that your face?
Or a mask that fakes

In times of melancholy
I see a light.
Is it the light of your truth?
Or a flame that will burn me

Am i blinded with your smiles?
That i became confused
If your a Soul or Lie

Voltes V, lima sila

Magulo ang isip. Hindi makapag pasya.

Hindi maiwasang isipin, at pagdudahan.

Mahal ba nya talaga ako?

Iba ang kanyang sinasabi sa kanyang pinapakita.

At sa huli, sya ang may hawak ng puso ko.

Mahal ko sya,
Hindi ko alam kung mahal nya ako.
Naguusap kami,
Hindi ko alam kung gusto nya ako kausapin.
Masaya ako sa kanya,
Hindi ko alam kung napipilitan lang sya.
At sa huli, Naghihintay lang ako.

Mahal ko sya,
Sabi nya hindi nya ako mahal.
Meron syang iba,
Pero ano itong pag-asang kanyang pinapakita?
Papalapitin ako, ngunit papalayuin din.
At sa huli, Alam kong hindi sya ang para sa akin.

Mahal ko sya,
Tinanong ko sya kung mahal nya ako. Hindi sya sumagot.
Pinapakita kong mahal ko sya,
Hinahayaan nya lang ako.
Anu ba ang talagang nararamdaman nya?
At sa huli, alam kong masaya sya ngayun.

Hindi ko sya mahal,
Hindi ako sigurado. Masyado pang maaga para magsalita.
Mukha naman syang mabait, at mamahalin ako.
Ayoko munang ipagkatiwala ito.
At sa huli, sana maghintay sya sa akin.

une lettre d'amour pour david

Hello, I just want to say "thank you", that i knew someone like you, in my early age. I also want to let you know how much i appreciate you. That withyou, I am not afraid to entrust my feelings, show my true colors. I know Iwill be loved by you.

I know our situation is not that easy, and it's hard for me to think that Ican't do anything about it. I would say that our situation sucks, but even if it sucks, it's all good. I wouldn't trade it for anything. this feeling that Iget. For everytime I think of you, I can almost feel your arms around me.

Looking at your picture and its looking back at me, it's like you were saying... "Don't worry baby, everything will be alright".

I know it will be by the time I am resting in your chest, I can feel your breath, I can feel your warmth, I feel that no one can hurt me, I feel safe with you

I have learned to love you for a very short period of time. I don't care if it's wrong, I love what I'm feeling right now, and I want to keep it thatway...

Thank You...

Eye...

I...
Looked into the eyes of silence,
Winds of worries are endlessly blowing.
Deception is the only choice,

crippled by the dawn as the earth spins,
Solitary thoughts, telling me not to give in,
I'd rather not to see the sun again
Freezing with these retentions.

If I had my way, I'll ride through the dark again,
If I had a chance, I'll reach for the lies.
The knife that cuts me, left a bloody man dying
Will be altered into a feather from an angels back.

Shameless face I will wear,
Eyes to be blinded,
For this man will still believe to be loved,
and get killed once agian.

The core says go on.
The Crown shouts: "not anymore!"

Last of "you" for Today Part IV

"tignan mo ang sarili mo, dapat sa edad mong iyan may sarili kang pamilya, may asawa, mga anak, masayang family portrait. Ngunit hindi ko naibigay iyon sa iyo"

"Ngunit hindi naman iyon ang hinihingi ko eh, lumaki ako na hindi nakatingin sa aking papupuntahan, nakatutok ako sa daan na aking tinatahak, ayokong madapa, ayokong iyakan ang bagay na inaasahan kong dumating ngunit hindi napasaakin."

"Makinig ka, nararamdaman ko na pahina na ng pahina ang aking katawan, tingin ko hanggang dito nalang ako, pagnawala ako, gusto ko humanap ka ng iba, ng totoong magpapasaya sa iyo, bibigyan ka ng magandang kinabukasan, makukulit na mga anak..."

Hindi pa man sya tapos magsalita ay pinutol ko na ang kanyang sinasabi.

"Pwede ba? wag kang magsalita ng ganyan, kung mamamatay ka ngayon, uunahan na kita, tatalon ako sa bintana. Ang tagal na nating magkasama, nasanay na ako na kasama ka, kung mawawala ka, para akong mawawlan ng kamay, ng paa, parang mawawalan ako ng hangin na ihihinga. Hindi ko alam kung anong mangyayari sa akin pag nawala ka."

"Kaya mo yan, ikaw pa." sabay ngiti.

Napatalikod nalang ako habang umiiyak. Nasigawan ko tuloy siya "Uminon ka magisa ng gamot mo!!" Sabay takbo sa kusina.

Ilang sandali lang ay tumahimik ang paligid, sa oras na iyon naramdaman ko na bumitaw na nga siya, iniwan na nya ako. Iniwan na ako ng makasarili kong kasintahan.

Ngayon nagiisa na ako, edad trenta, di ko alam kung ano na ang susunod na kabanata para sa aking buhay, marahil magsisimula ulit ako. Isipin nalang natin na ako ay isang estudyante sa kolehiyo na kakatapos ng ng aking kurso. Ayun, sa ganoon ako maguumpisa.
Una ay babalik ako sa aming probinsya, bibisitahin ko ang aking magulang, sampung taon ko rin silang hindi nakita. Sampung taon silang walang balita sa akin, baka ang akala na nga nila ay patay na ako, alam ko magugulat sila. Hindi rin nila alam ang tungkol sa nangyari sa akin, ang pakikipag relasyon ko sa kapwa ko lalake, ito na ang panahon para magtapat sa kanila, matanda na ako at may sapat na lakas ng loob para sabihin ang mga bagay na ito sa kanila. Iki-kwento ko sa kanila ang lahat tungkol kay Joseph, mga napagdaanan naming dalwa, mga natutunan ko sa kanya, lahat ng detalye tungkol sa kanya.
At kung sakali man na ako ay mag-aasawa at magkakaroon ng anak, hindi ako mag aatubiling ipangalan sya sa isa sa aking magiging anak na lalake.

Dahil kelan man hindi ko sya makakalimutan.

No "You" for Tomorrow Part III: Signs of Conclusion

Tumanda sya at lalong humina, mabuti nalang at may kakilala kaming marunong sa medisina, sa kanya ako nagtatanong ng mga gamot na ipapainom sa kanya, naging full time ang pag-aalaga ko sa kanya, sa partner ko. Nagpaalam muna ako sa trabaho ko, sinabi ko na magbabaksyon muna ako, nagpaalam ako ng isang buwan, ngunit inabot ng tatlong buwan ang leave ko. Sa unang buwan na wala ako sa aking opisina, panay ang tawag ng mga tao sa akin, tinatanong kung kelan daw ba ang aking balik.Pero lalong lumalala ang kalagayan ng pasyente ko, lalong hindi ko sya pwedeng iwan.
Isang araw gumising sya, nakahanda na ang kanyang almusal at gamot na iinumin, bago ko pa maisubo ang kanyang pagkain, napansin ko lumuluha ang kanyang mga mata. Nagtanong ako kung bakit sya umiiyak.Hindi sya nakasagot, hindi ko na pinansin iyon, mas mahalaga na mapuno ng lakas ang katawan nya ng pagkain kesa sa manghina sya kakaiyak. Tinuloy ko ang pagpapakain sa kanya.
Sa wakas nagsalita rin sya, hindi nya daw makaya na makita ang sitwasyon ko, pagod, puyat, payat. Hindi na daw ako pogi, kahit mahina na siya napapatawa parin ako ng matandang ito. Ipinaliwanag ko sa kanya katulad ng palagi kong sinasabi na hindi nya kailangan na maawa sa akin, pinili ko na gawin ito. Hindi ito labag sa aking kalooban, lahat ng iyon dahil sa pagmamahal ko sa kanya.
Sa sandaling iyon, saka ko lang napagtanto, Mahal ko nga talaga ang taong ito. Nakakainis kasi pati ako nakiiyak sa kanya.